شمال نیوز -  حشمت الله سمیعی : شايد اگر اين اتفاق در جايي غير از شهرم مي افتاد از نظر علمي به اين موضوع مي پرداختم اما ديگر نه حسي براي پرداختن به جزييات برايمان مانده و نه نبش قبر كردن اتفاق ،چيزي را عوض ميكند . به همين خاطر مي خواهم دلي بنويسم براي شهرم زيراب كه زير آب رفت .
نزديك 50 سال است كه زيراب با استقرار شهرداري ، به شهر تبديل شده است به جايي كه قرار بود زيرساختهاي شهري يكي پس از ديگري رفاه و خدمات را براي مردمش به ارمغان بياورد
سالها از آن داستان مي گذرد كم و بيش اتفاقات خوبي در حوزه شهري افتاده است و هزاران ديگر هنوز به انتظار ايستاده اند.
در اين شهر كه به قول يكي از دوستان- كوير سبز- تا چشم باز مي كني محبت و لطف بي بديل خداوند را مي بيني كه هر كدام از آنها به تنهايي براي توسعه يك شهر كافي مي باشد.
جنگلهاي انبوه ، راه آهن سراسري، جاده ترانتزيتي، معادن بيشمار،امامزاده هاي لازم الاحترام و در نهايت رودخانه اي كه از قلب اين شهر عبور مي كند. به راستي يك شهر براي توسعه چه مي خواهد كه ما از آن بي بهره ايم .
درست است که نيروي انساني كار آمد كه بتواند اين استعدادهاي را در كنار هم با هارموني مناسب بچيند و موسيقي پيشرفت آن را به منظم ترين حالت سر دهد.
سالهاست از روي كار آمدن شورا ها مي گذرد. حكومت مردم بر مردم.
آيا قابليت و استعدادهاي تفكرات يك شهر را مي توان در پنج نفر خلاصه كرد.يا بايد در كنار آنها از اتاقهاي فكر و كارگروه هاي مختلف بهره برد .
رودخانه شهر من سالهاست كه دست آويز و بهانه خوبي براي سخنراني هاي انتحاباتي شده است . ساماندهي رودخانه تالار چه واژه قشنگ و مهم و پركاربردي روي كاغذ است.
البته در شهر كوچك من كه هيچ گاه براي ايجاد درآمد پايدار آن تلاش نشده و شايد هم امكانات كافي براي آن وجود ندارد نمي توان از شهردار جوان و با انگيزه آن خيلي انتظار كارشاقي را داشت . ايجاد ديوار حايل و ساماندهي رودخانه حتي از نان شب براي مردم شهر من واجب تر است . اما با كدام اعتبار؟
منتقد بايد منصف باشد.
مدير بحران شهرستان يا به بيان ساده تر پدر شهرستان ،اين نماينده عالي دولت ، جناب آقاي فرماندار بايد داراي تفكر خلاق باشد بايد بحران را پيش بيني نمايد .( به ما در كلاسهاي بحران گفته اند بحران سه مرحله دارد و مهمترينش قبل از بحران و پيش بيني آن است.) در دو سال اخير چند جلسه ستاد بحران در شهر زيراب تشكيل شده است . آيا در چند سال اخير چندين بار سيل تكرار نشده است.
روي صحبت من با فرماندار جديد يا قبلي شهرستان نيست . با سيستم فرمانداريست در كجاي دنيا سراغ داريد تمامي اعضا ستاد بحران و يا شوراي تامين شهرستان خارج از شهرستان محل خدمت زندگي كنند .اما در شهرستان من اينگونه هست . همه مي دانيم تايم طلايي بعد از بحران 15 دقيقه اول آن است در صورتي كه اعضا محترم همگي خارج از مسافت 40 كيلومتري زندگي ميكنند و در خوشبينانه ترين حالت بعد از سي دقيقه به محل حادثه مي رسند كه تقريبا اختيار امور از دست مي رود . در اين سيل خانمان سوز كه در شهر مان اتفاق افتاد تنها وظيفه شهرداري و يا شوراي زيراب نبود ، ستاد بحران بايد نقش پر رنگ تري بازي مي كرد . شايد اگر هيجانات اوليه بر مسئولين مستولي نميشد با آوردن 50 نيوجرسي بتي و قراردادن آن در مسير منازل مسكوني باعث انحراف و حداقل كاهش قدرت تخريبي سيل ميشديم
در صورتي كه يك شهرستان داري طراحي شرايط بحراني باشد و اين طراحي ها به تفكيك و بومي شده به هر شهر ابلاغ شود در زمان هر اتفاقي هر قسمت مسئوليت خودش را مي داند و خروجي كار خدمات مناسب براي مردم اين ولي نعمتان حقيقي مي باشد
رودخانه اي كه مي تواند فرصت مناسبي براي توسعه شهري ، ايجاد مناطق گردش پذير و در نهايت فضايي براي در آمد پايدار باشد، مي شود تهديدي براي جان ما .
اتفاق منطق ندارد يعني ممكن است فردا هم فصل جديدي را براي شهرمان رقم بزند .
آيا وقت آن نرسيده : اتاق فكر و كارگروه مجزا در كنار شورا و شهرداري بوجود آيد و ستاد بحران زيراب بعد از انجام آمايش سرزميني به صورت مجزا زير نظر بخشداري تشكيل شود .
پس با توجه به عبور جاده ترانزيتي از اين شهر و پذيرا بودن خيل مسافران و ارايه خدمات استاني و گاهي ملي پيگيري اعتبارات مجزا استاني و ملي براي ساماندهي وضعيت شهري توسط نماينده عالي دولت در اين شهرستان ، بايد در دستور كار ايشان باشد و دراختصاص تملك دارايي و يا ماده 180 بايد نگاه ويژه به اين مناطق بحران خيز داشته باشند .
در اين مقال مي خواستم از وظايف نمايندگان هم بنويسم اما گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه البته به جايي نرسد فرياد است